طراحی

اگر گلکسی نوت ۹ و گلکسی اس ۱۰ پلاس را به طریقی با هم ترکیب کنید، حاصل کار همین گلکسی نوت ۱۰ پلاس خواهد بود؛ البته در این فرایند یک سری قطعات هم گم شده اند که بعداً به آنها می پردازیم. برای افرادی که با دنیای موبایل آشنا هستند، شناختن گلکسی نوت ۱۰ پلاس کار سختی نیست. حفره دوربین سلفی وسط نمایشگر، انحنای ناچیز لبه های گوشی در مقایسه با دیگر محصولات شرکت کره ای و ماژول دوربین سه گانه عمودی پشت بدنه به اندازه کافی تمایز ایجاد کرده اند. راه ساده تر این است که سعی کنید گوشی را با اطمینان در دست بگیرید یا به راحتی داخل جیبتان قرار دهید. وقتی این تلاش ها با شکست مواجه شد، می توانید مطمئن باشید که با پرچمدار جدید سامسونگ طرف هستید.

گلکسی نوت ۱۰ پلاس گوشی واقعاً بزرگیست، یعنی به شکل محسوسی بزرگ تر از گلکسی اس ۱۰ پلاس و اندکی بزرگ تر از گلکسی نوت ۹. با این حال سامسونگ موفق شده حاشیه های اطراف صفحه را باز هم کاهش دهد و حالا شاهد یک نمایشگر بیکران واقعی هستیم. برای مقایسه، گلکسی نوت ۹ نمایشگر ۶.۴ اینچی با نسبت نمایشگر به بدنه ۸۳.۴ درصدی داشت، اما این ارقام در گلکسی نوت ۱۰ پلاس به ۶.۸ اینچ و ۹۱ درصد رسیده، که پیشرفت فوق العاده ای را نشان می دهد. حفره دوربین سلفی داخل صفحه هم چیزی از ارزش های این گوشی کم نمی کند.

از نظر کیفیت ساخت، سامسونگ سنگ تمام گذاشته است. گلکسی نوت ۱۰ پلاس با فریم آلومینیومی براق و بدنه شیشه ای یکی از خوش ساخت ترین گوشی های بازار محسوب می شود و پیدا کردن نقص ساختاری در آن عملاً ناممکن است. البته فریم استیل می توانست کمی به مقاومت آن اضافه کند، ولی وزن گوشی را هم افزایش می داد.

سامسونگ این بار تصمیم گرفته دکمه های پاور و ولوم را روی لبه سمت چپ بدنه قرار دهد و کمی طول می کشد تا به آن عادت کنید. موقعیت دکمه پاور در مقایسه با گلکسی اس ۱۰ پلاس بسیار بهتر است و انگشت اشاره به راحتی به آن می رسد. دکمه بیکسبی هم حذف شده و دکمه پاور نقش آن را بر عهده گرفته است، یعنی زمانی که دکمه پاور را نگه دارید، بیکسبی اجرا می شود. برای خاموش کردن گوشی یا باید دکمه پاور مجازی روی نوار تنظیمات سریع را به کار بگیرید، یا اینکه از منوی تنظیمات، دکمه پاور را به حالت عادی برگردانید.

پشت دستگاه هم شاهد ماژول دوربین سه گانه عمودی، فلاش و دوربین عمق سنج یا به قول سامسونگ DepthVision هستیم که همگی در قسمت بالا و سمت چپ قرار گرفته اند. بیرون زدگی ماژول دوربین خیلی کم است و تعادل گوشی را روی سطح صاف به هم نمی زند. لوگوی سامسونگ وسط پنل پشتی خودنمایی می کند و یک سری نوشته های بی اهمیت هم پایین تر از آن دیده می شوند. سنسور ضربان قلب یکی دیگر از کمبودهای نوت جدید محسوب می شود.

شاید تمام این تفاوت ها خیلی به چشم نیایند، اما کمبود جک ۳.۵ میلیمتری هدفون به خوبی احساس می شود. سامسونگ برای اولین بار این درگاه محبوب را از پرچمدارانش حذف کرده، در حالی که پیش از این بارها رقبایش را به خاطر چنین تصمیمی به باد تمسخر گرفته بود. بهانه سامسونگ برای حذف جک هدفون، کمبود فضا در بدنه دستگاه عنوان شده اما احتمالاً تلاش برای افزایش تعداد مشتریان هدفون های بیسیم گلکسی بادز هم در این تصمیم بی تاثیر نبوده است.

باتری

معمولاً سری نوت دوام باتری خوبی داشته‌اند و گلکسی نوت 10 پلاس هم با بدنه باریک و منبع نیروی 4300 میلی‌آمپری که دارد، ادامه‌دهنده راه محصولات پیشین این خط تولید است. این گوشی علی‌رغم اینکه نمایشگر 6.8 اینچی دارد، در آزمایش‌های تخصصی انجام شده توانست امتیازات بالایی را به ثبت برساند. مدت زمانی که با این دستگاه صحبت می‌کنید و فیلم می‌بینید، از سایر رقبا بسیار بیشتر است و تنها در بخش وبگردی نمی‌توانیم آن را چندان قدرتمند بدانیم زیرا کار سختی برای مقابله با دیگر گوشی‌های قدر بازار خواهد داشت.

در مقایسه با نوت 9، تفاوت مشخصی را احساس خواهید کرد. به علاوه، در زمینه پخش فیلم و برقراری تماس، نوت 10 و نوت 10 پلاس حتی عملکرد بهتری دارند.

و حالا برای نخستین بار در چند سال گذشته، سامسونگ تکنولوژی شارژ سریع خود را به دستگاه‌های پرچمدارش نیز آورده است. گوشی که در موردش صحبت می‌کنیم، از دو سرعت شارژ 25 و 45 واتی پشتیبانی می‌کند که امکان انتقال قدرت آنها با کابل USB-C به USB-C وجود داشته و تکنولوژی USB Power Deliver 3.0 در آن به کار رفته است.

خبر بد این است که سامسونگ در جعبه گلکسی نوت 10 پلاس، فقط شارژر 25 واتی را قرار داده و خبری از شارژر 45 واتی نیست بنابراین باید آن را به صورت جداگانه خریداری کنید که اصلاً قیمت پایینی ندارد و حتی هنوز هم وارد بازار نشده است.

البته خبر خوبی که می‌توانیم در این قسمت به شما بدهیم این است که شارژر 25 واتی نیز سرعت بالایی دارد زیرا در 30 دقیقه می‌تواند منبع نیرو را از 0 تا 64 درصد شارژ کند. این قطعه حتی از شارژر سریع 30 واتی وان‌پلاس 7 پرو نیز سرعت بیشتری دارد و نسبت به نمونه موجود با هوآوی پی 30 پرو و شارژر 40 واتی تنها چند درصد ضعیف‌تر است. این را هم نباید فراموش کنید که گلکسی نوت 10 پلاس از باتری قوی‌تری بهره می‌برد.

اگر تصمیم به خرید note10 plus گرفته‌اید، باید بدانید که تنها روش مناسب و عالی شارژ این گوشی همان شارژر 45 واتی Power Delivery 3.0 می‌باشد. البته شارژر 30 واتی هم می‌تواند کار شما را راه بیندازد ولی باید حتماً کابل USB-C به USB-C را داشته باشید.
سخت افزار

با توجه به منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنید، سامسونگ گلکسی نوت 10 پلاس یا از پردازنده اسنپدراگون 855 بهره می‌برد و یا از اگزینوس 9825. کمپانی کره‌ای با فرآیند 7 نانومتری و LPP EUV، تراشه اگزینوس 9825 را تولید کرده و این یعنی هم قدرتش بیشتر است و هم انرژی کمتری مصرف می‌کند.

اگر هنگام خرید گلکسی نوت 10 پلاس متوجه شدید که در آن پردازنده اگزینوس 9825 وجود دارد، باید بدانید که در آن دو هسته Mongoose M4 با سرعت 2.73 گیگاهرتزی به کار رفته و دو هسته معمولی Cortex-A75 با سرعت 2.40 گیگاهرتزی هم آن را همراهی می‌کنند. ضمن اینکه دو هسته کوچک‌تر Cortex-A55 با حداقل سرعت 1.95 گیگاهرتزی نیز در آن حضور دارند.

پردازنده گرافیکی نیز نسبت به Mali G76 M12 موجود در اگزینوس 9820 پیشرفته‌تر شده ولی سامسونگ سرعتش را مشخص نکرده که البته اطمینان می‌دهیم که نمونه به کار رفته در اگزینوس 9825 هم سریع‌تر و هم کارآمدتر شده است.

از نظر مموری نیز باید بگوییم که گلکسی نوت 10 پلاس دارای رم 12 و حافظه داخلی 256 گیگابایتی بوده و نسخه دیگر آن هم 512 گیگابایت ظرفیت حافظه دارد. در هر دو این دستگاه‌ها فناوری UFS 3.0 به کار رفته که نسبت به UFS 2.1 موجود در اس 10 پلاس بسیار سریع‌تر شده است.

در آزمایش عملکرد چند هسته‌ای، اگزینوس 9825 نسبت به اسنپدراگون 855 حرف زیادی برای گفتن نداشت هرچند انتظار این را هم نداشتیم تا نسبت به اگزینوس 9820 پیشرفت چندانی داشته باشد.

در دنیای گوشی های اندروید، هسته‌های Mongoose M4 در بخش عملکرد تک هسته‌ای بسیار سریع هستند و باید آنها را تقریباً هم‌رده تراشه A12 Bionic اپل بدانیم.

در زمینه عملکرد گرافیکی اما، اگزینوس 9825 از نمونه پیشین خود و کایرین 980 هوآوی سرعت بیشتری دارد ولی در برابر Adreno 640 کووالکوم نمی‌تواند زیاد خودی نشان دهد.

جدای از امتیازات به دست آمده در آزمایش‌های تخصصی، با خرید گلکسی نوت 10 پلاس می‌توانید صاحب گوشی پرچمداری شوید که نه کندی سرعتی دارد و نه هنگ می‌کند. تراشه به کار رفته در آن هم سریع بوده و تقریباً هر کاری که از آن انتظار داشته باشید را انجام خواهد داد.

دوربین

گلکسی نوت 10 پلاس تقریباً از همان دوربینی بهره می‌برد که نوت 9، اس 10 و اس 10 پلاس از آن استفاده می‌کردند ولی از نظر سخت‌افزاری و نرم‌افزاری شاهد بروزرسانی‌هایی هستیم. بر این اساس، در قاب پشتی سه سنسور اصلی، اولترا واید و تله فوتو با قدرت زوم 2 برابری به چشم می‌خورند. یک سنسور ToF هم این حسگرها را همراهی می‌کند تا در زمینه گرفتن تصاویر پرتره، تشخیص عمق و ویژگی‌های مربوط به واقعیت افزوده یا همان فوکوس زنده به کار عکسبرداران بیاید.

دوربین اصلی مانند همان گلکسی اس 9 یک سنسور 12 مگاپیکسلی است که دریچه دیافراگم آن از f/1.5 تا f/2.4 می‌رسد. سایز آن نیز 26 میلی‌متر می‌باشد. سایز متغیر دریچه دیافراگم زمانی به کار ما می‌آید که می‌خواهیم از اشیایی عکس بگیریم که فاصله‌شان مدام در حال تغییر است. برای مثال، هنگامی که نور کافی در محیط وجود دارد، نرم‌افزار دریچه دیافراگم f/2.4 را انتخاب می‌کند تا قسمت بیشتری از سوژه در فریم جای‌گیری کنند و لبه‌ها حالت شفاف خود را حفظ نمایند اما در صورتی که محیط عکسبرداری به اندازه کافی نور نداشت، دریچه دیافراگم به f/1.5 کاهش می‌یابد.

مورد بعدی که باید به آن اشاره کنیم، دوربین اولترا واید می‌باشد. این برای نخستین بار است که می‌بینیم سامسونگ چنین لنزی را در یکی از گوشی‌های سری نوت قرار داده و در واقع سنسوری را از خانواده گلکسی اس 10 به پرچمدار جدیدش آورده است. لنز اولترا واید به کار رفته 16 مگاپیکسلی بوده و دریچه دیافراگم آن f/2.2 است تا بتوانیم این حسگر را یکی از عریض‌ترین سنسورهایی بدانیم که یک گوشی هوشمند می‌تواند از آن بهره‌مند شود. نکته منفی در مورد این سنسور اما، نبود قابلیت فوکوس خودکار است یعنی همان ویژگی که در گوشی هوآوی پی 30 پرو طرفداران زیادی دارد.

در سمت دیگر، لنز تله فوتو مشاهده می‌شود که نسبت به سنسور موجود در گوشی‌های خط تولید گلکسی اس 10 کمی بهبود یافته است. البته شاید بتوانیم آن را از نظر سایز با لنز حاضر در پرچمدار سابق سامسونگ یکی بدانیم ولی این مورد دریچه‌ای عریض‌تر دارد تا اجازه دهد نور بیشتری دریافت شود. با این حساب، کاربران می‌توانند از قابلیت زوم 2 برابری اپتیکال بهره ببرند. باید به این نکته هم اشاره کنیم که لنز نامبرده نمی‌تواند حرف زیادی در برابر سنسورهای مشابه موجود در دیگر رقبا که قابلیت زوم 3 و حتی 5 برابری دارند، داشته باشد.

هر دو دوربین تله فوتو و اولترا واید به صورت اپتیکی ثابت‌سازی شده‌اند و همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم، یک حسگر ToF هم در کنار آنها جای‌گیری کرده تا در زمینه تشخیص عمق به کار رود.

در مورد دوربین جلوی 10 مگاپیکسلی نیز باید بگوییم که نقطه سیاه رنگی که در بالای نمایشگر می‌بینید، محل قرارگیری آن است. البته سامسونگ کمی حفره موجود را کوچک‌تر کرده که همین تصمیم نیز باعث شده تا دریچه دیافراگم آن کوچک‌تر شود. مطمئناً این اتفاق می‌تواند هنگام گرفتن تصاویر در شرایط کم نور تاثیرگذار باشد که به نظر می‌رسد راهکار کمپانی کره‌ای برای حفظ کیفیت این‌گونه عکس‌ها، استفاده از ترفندهای نرم‌افزاری است.

یک نکته جالب دیگر اینکه، سامسونگ در گلکسی اس 10 پلاس دو لنز را در جلو قرار داد که می‌توانستند به گرفتن تصاویر سلفی باکیفیت‌تر کمک کنند اما خبری از این فناوری در نوت 10 پلاس نیست.